Mamy podobny problem już od

Mamy podobny problem już od roku, nasza córeczka właśnie skończyła 2 latka i też czujemy się bezsilni. Próbowaliśmy odwracania uwagi i wymyślania jej ciekawych zajęć, aby nie myślała o masturbacji. Staramy się kłaść ją spać, gdy jest bardzo zmęczona, aby szybko usnęła i nie miała kiedy pomyśleć o ocieraniu i tego nie robiła. Liczyliśmy, że przez takie postępowanie uda się nam wyeliminować ten problem w ciągu kilku tygodni (maksimum kilku miesięcy).
Niestety do tej pory, z różną częstotliwością, takie zachowanie pojawia się.
Zdesperowani pół roku temu byliśmy u pani psychiatry, która zbytnio nie dowierzała, że faktycznie takie małe dziecko się onanizuje. Twierdziła, że dzieci lubią spać na brzuszku z rączkami pod brzuszkiem i to wcale nie jest onanizowanie (tak jak ja bym nie widziała, że mała regularnie podrażnia cipkę). Kazała nagrać na kamerze zachowanie córeczki i przyjść z nagraniem do niej ponownie, ale stwierdziliśmy, że to strata czasu, poza tym nie moglibyśmy spokojnie nagrywać i patrzeć na takie zachowanie dziecka bez podejmowania żadnego działania. :(
W sumie pani psychiatra skupiła się na uspokajaniu nas, bo jej zdaniem jeśli nawet nasza córeczka onanizuje się, a to nie zaburza jej normalnego tempa rozwoju (i nie jest to dominująca działalność dziecka) to nie jest to problem. Na pytanie co mamy robić odpowiedziała, że przede wszystkim mamy się nie przejmować i zająć się czymś innym (np. spłodzić kolejnego potomka), poza tym dużo przytulać córeczkę i zapewnić jej dużo cielesnej bliskości np. przez zabawy, w których jest kontakt ciała do ciała, czytanie książeczek w przytuleniu, masaż balsamem/oliwką po kąpieli itp. Te rady też nie poprawiły sytuacji.
Trudno jest mi się nie przejmować, albo traktować takie zachowanie jako coś naturalnego, bo jestem osobą wierzącą i zgodnie z moją wiarą onanizm czy masturbacja to grzech. Ksiądz pocieszał nas, że takie zachowania u małych dzieci (które nie są do końca świadome tego, co jest dobre a co złe) nie są grzechem. Mimo to, nie chcę, aby moja córeczka wchodziła w swoje starsze życie z takim uzależnieniem - martwię się, co będzie jeśli pojawi się takie zachowanie w przedszkolu albo później w szkole?
Ksiądz (po konsultacjach psychologicznych) zalecił nam, abyśmy uniemożliwiali dziecku podejmowanie takich zachowań. Co robić?
1. Gdy dziecko próbuje się onanizować to odwracać jego uwagę.
2. W ciągu dnia zagospodarowywać czas dziecku tak, aby nie miało czasu na nudę i podejmowanie onanizowania.
3. Męczyć fizycznie dziecko w ciągu dnia, aby wieczorem szybko usypiało.
4. Nie pozwalać na dotykanie cipki (pilnować dziecko, szczególnie w momentach, kiedy najczęściej występowało takie zachowanie - u nas np. przy usypianiu).
Największy problem jest z tym, że chociaż pilnujemy córeczkę do momentu kiedy zaśnie, to rano często znajdujemy ją w łóżeczku na brzuchu z rączkami między nóżkami. Podejrzewamy, że ona się onanizuje po przebudzeniu w nocy i być może w innych chwilach dnia, gdy nie patrzymy. Trudno jest nam nie spać całą noc, bo mąż pracuje, a ja cały dzień jestem sama z córką w domu. :(

skutkująca terapia

Nasza córka też tak robi/w zasadzie robiła. Miała jakieś 1,5 roku kiedy zaczęła-teraz ma 3 lata. Uważam że winnymi całej tej sytuacji są foteliki samochodowe z zapięciem w kroczu, czy np. krzesełka dla dzieci-takie np.do karmienia z zabezpieczeniem między nóżkami żeby dziecko nie wypadło. W każdym razie ja to zauważyłam na tymże krzesełku. Poza tym doszło do tego, że mała była tak sprytna, że obserwowała nas i kiedy my byliśmy czymś zajęci-np. mąż w pracy, ja zmywałam naczynia, albo bawiałam się z nią, wyszłam tylko na chwilę do toalety to ona hyc na podłogę, łóżko-gdziekolwiek -aby się tylko onanizować. Byłam w szoku, czułam bezsilność-no przecież nie mogę 24 g/h być blisko z dzieckiem. Doktor rodzinna poradziła, że to naturalne i że należy dziecko często przytulać a jak zasypia to żeby się nie onanizowała to należy być z nią przy łóżku i trzymać za rączkę. Zdziwiłam się bo córeczka jest przez nas chyba aż za często tulona, całowana itd. no ale dobrze. według wskazówek pani doktor zasypiałam z córką przez ok. 1 rok!!!! Raz było lepiej raz gorzej, ale problem nie zniknął. Zaczęłam to traktować jako swoją porażkę wychowawczą.... aż wreszcie nie wytrzymałam i w obawie przed dziwną reakcją innych dzieci w przedszkolu jak i samych Pań wychowawczych (na jesień ma iść do przedszkola) w lutym br. poszłam do psychologa.
Pani psycholog powiedziała, że dziecko ma za mało ruchu i poprzez to nie jest wyładowane emocjonalnie - efektem tego jest onanizm który rozładowuje, i że dobrze byłoby gdyby organizować jej spotkania z innymi dziećmi, żeby mogła się wyhasać. (Córka rzeczywiście nie ma rodzeństwa, kuzynostwa, u sąsiadów też nie ma dzieci równieśników z którymi mogłaby szaleć każdego dnia -poprostu dzień z mamą-owszem na placu zabaw-ale to nie to samo co bieganie z innymi dziećmi. Poradziła Pani doktor dość drastyczną metodę-wytłumaczyć dziecku, że to nic złego, że można tak robić, ale nie wszędzie i nie przy innych lecz w samotności. Wyznaczyć jedno miejsce w domu-np. dziecka łóżko, każdego dnia ustawiać budzić na określoną godzinę - najlepiej tę samą- i wytłumaczyć dziecku, że jak zadzwoni budzik to tylko w tymże właśnie wybranym miejscu może się bujać (tak żeśmy z mężem to nazwali-bujanie)-że mama z tatą nie będą patrzeć bo będą w drugim pokoju ale jak rodzice powiedzą :"Córciu koniec bujania" to że należy tę zabawę skończyć. (taka sesja bujania powinna trwać ok. 5 min, z biegiem czasu można skracać o 0,5 min. Metoda-no cóż, na początku dramat dla matki-jejku pozwalam na to dziecki-ale nie miałam wyjścia -musiałam się na to zgodzić. Zresztą jak powiedziała Pani psycholog "owoc zakazany najbardziej smakuje" i że mogę się nie godzić na tę motdoę ale z moją zgodą czy bez ona i tak będzie to robić, więc lepiej ustalić zasady tego zachowania. Poza tym Pani psycholog poradziła by robić masażyki - pokazala mi co i jak-uciskanie i mocne głaskanie rączek i nóżek -nie jestem Państwu w stanie tego przekażać dokładniej-musielibyście to zobaczyć (w każdym razie nazywa się masaż terapeutyczny-taktylny-może gdzieś w necie są instrukcje-może jakiś filmik). W każdym razie- POSKUTKOWAŁO!!!!! W lutym byłyśmy u Pani psycholog-mamy kwiecień-czyli 2 miesiące i minęło. Nie nastawiam już budzika, ale każdego wieczoru przed kąpielą córeczka szaleje na zaścielonym łóżku z tatusiem-przez około 15 min. Kąpiel, a tuż po kąpieli-przed zaśnięciem robię masażyk- już przy zapalonej nocnej lampeczce-zajmuje on ok. 10 min. widzę jak w trakcie masażyku oczka jej się mrużą - ona chce już spać. On chyba tak działa usypiająco-relaksująco bo ona nie chodzi zbyt późno spać. Jeszcze w zesżłym roku kładłam ją spać czasem o 22-ej, 22.30, ale od zimy 2011/2012 powiedziałam dość -dziecko ma być w łóżku 20, czasem 20.30. I ona po tym masażyku zasypia w dosłownie w 5 min. bez onanizmu. W ciagu dnia też bez problemu -jest sama w pokoju-potrafi się dość długo sama bawić i bez owego bujania. Teraz jest super-POLECAM WSZYSTKIM TĘ METODĘ!!! Życzę wszystkim rodzicom powodzenia i trzymam mocno kciuki-sama wiem jakie to dla rodzica trudne.

skutkująca terapia

Witam ponownie,
obecnie wieczorami moja córka mówi:"Mamo, ja nie chcę masażu-nie rób mi go. Nie będę się przecież bujać-idę spać!!!"
Oczywiście jako matka-jestem w skowronkach-nasze życie bez masażyku i bez bujania! Mam nadzieję, że to się wreszcie skończyło!!!!

Opisuję więc ten masaż najdokładniej jak tylko potrafię.
Dziecko kładzie się na plecach, rączki i nóżki ma wyprostowane. Ty siedzisz... nad dzieckiem w zasadzie.
masaż należy wykonywać mocno-tzn. nie ma to byc zwykłe głaskanie, ale też należy uważać, żeby nie za mocno, żeby nie zrobić dziecku krzywdy! Ruchy powinny być zdecydowane - nie "flaki z olejem"
Ćwiczenie 1) połóż swoje dłonie na głowie dziecka a następnie przesuwaj swoje dłonie na dziecka barki, przedramie, ramię i aż do końca dłoni - tak jakbyś chciała coś z tych rąk strzepnąć. Ruch oczywiście jednolity - powtórzyć x 4.
Ćwiczenie 2) to samo tylko dolne partie -tzn. Kładziesz swoje dłonie na klatce piersiowej idziecka i jedziesz rękoma do samego dołu, tzn. do końca nóżek. I tak jak w przypadku ćw.1. jakbyś chciała coś strzepnąć - powtórzyć x 4
Ćwiczenie 3) połóż swoje dłonie na barki dziecka, przejedź rękoma do dłoni, złap dłonie dziecka i uciskaj je przez 7 sekund. powtórzyć 4 razy.
Ćwiczenie 4) to samo tylko dolne partie, tzn. położ dłonie na biodrach dziecka i jedź swoimi rękoma po zewnętrznej stronie nóg do samego końca, zatrzym się na stopach, uciskaj je przez 7 sekund. powtórzyć 4 razy.
Ćwiczenie 4) zataczaj swoją dłonią koła na brzuchu dziecka-tylko ostrożnie - nie za mocno. 5 kółek w prawą stronę, 3 kółka w lewą stronę i 1 kółko też w prawą. To ma być taki ruch jednostrajny.
To ćwiczenie tylko raz.
Ćwiczenie 5) usiądź z boku dziecka. Chwyć obiema dłońmi przedramię dziecka (hmmm... jak to wytłumaczyć ???) czyli: ręka dziecka nadal leży. Kolejność ma być taka-dziecka bark, twoja lewa ręka, twoja prawa ręka, dziecka łokieć. Trzymaj tak-troszkę tak ściśnij ręce - uciskaj przez 7 sekund. To ćwiczenie tylko raz.
Później to samo ale od łokcia do nadgrastwa.
Później nóżki- udo.
Później od kolana do kostki.
No i druga strona, tzn. druga ręka, druga noga.
Uwaga !!! ostrżnie -nie naciskać na stawy-więc jeśli będzie robił masaż tatuś a ma raczej większe dłonie niż mama to niech uważa, bo stawy należy ominąć w tym ćwiczeniu.
Ćwiczenie 6) rotacja stawów, tzn. chwytasz dziecko za rękę (już rączka nie leży) i kręcisz nadgarskiem 5x w prawą stronę i 5x w lewą. Później łokciem i to samo barkiem, czyli zataczasz takie kółeczka w prawo i w lewo. To ćwiczenie tylko raz.
To samo druga rączka.
i Nóżki - kręcisz kostką, kolankiem i bioderkiem -w przypadku bioderka Uwaga!!! kręcić nie zakocno i raczej niech to będą pionowe jaja niż kółka.
Ćwiczenie 7) złap dziecko w pasie i tak jakbyś chciała naciągnąć taki gorset, czyli do góry, prawie do paszek / w zasadzie to tak wychodzi, że do paszej, ale wsumie to też jest masaż brzuszka, klatki piersiowej. Powtórzyć x4.
Ćwiczenie 8) Położ swoją jedną ręką na głowie dziecka-na górze-zrób dłonią 4 ósemki.
KONIEC!

Jeśli dla kogoś będzie coś nie jasne proszę pytać - postaram się wyjaśnić. Mam nadzieję, że pomoże on wszytkim rodzicom no i tym biednym dzieciaczkom tak jak pomógł nam i naszej córci.
Pozdrawiam życząc powodzenia!!

Jak wykonywać masaż? Co robić, gdy dziecko się buntuje?

Dziękuję za szczegółowy opis masażu. Nie do końca rozumiem jak wygląda ostatnie ćwiczenie z ósemkami - dłoń trzeba położyć na twarzy/włosach? a ósemki wykonywać całą dłonią po całej twarzy/całej głowie czy też tylko opuszkami palców?
Masaż stosowałam już kilka razy u mojej córeczki i bardzo się on jej podobał - do tego stopnia, że wczoraj sama chciała go sobie wykonywać i sama ściskała sobie dłonie, nóżki, a później nimi kręciła. Dziś mała nie chciała być masowana (chyba była zmęczona i trochę bez humoru), więc nie robiliśmy masażu "na siłę".
Trudno mi się wypowiadać na temat jego skuteczności, bo tak jak pisałam wcześniej nasze dziecko miało już 3-miesięczną przerwę. Najgorsze jest to, że nie wiemy dlaczego po tak długim okresie przerwy ponownie pojawiło się takie zachowanie - w naszym mniemaniu w tym czasie nie zaszły żadne istotne zmiany w naszym życiu rodzinnym i w życiu dziecka.
Na pewno taki masaż nie zaszkodzi naszej córeczce, w ten sposób otrzymuje ona od nas dodatkową porcję czułości (której brak może być powodem onanizmu) i jest to też jakaś forma rozładowania się dziecka.
Mam jeszcze pytanie do Pani, która stosowała masaż u swojej córeczki - czy córeczka też się czasem buntowała, że nie ma ochoty na masaż? czy mimo niechęci dziecka codziennie masaż był wykonywany? czy nadal masuje Pani swoje dziecko chociaż ono już tego nie robi? Zastanawiam się, czy zaprzestanie masowania nie sprawi, że dziecko ponownie podejmie się takich zachowań. Czy coś na ten temat mówiła Pani doktor?
Przepraszam za tak dużo pytań, ale nie do końca wiem, jak powinnismy postępować, aby to było jak najbardziej korzystne dla naszego dziecka.

dziekuje za porade ja tez mam

dziekuje za porade ja tez mam taki problem z moia corka , ociera sie w foleliku, wozku , krzeselku do jedzienie a nawet siedzac na kanapie ''steka'' to nasze okreslenie na to ocieranie. szukalam wszedzie na ten temat rozmawialam z pediatra , ktora mowila ze to jest ok i wyrosnie z tego ale my juz tego nie mozemy zniesc!!! moja cora tez lubi masarze relaksujace; uciskowe ktore skutkuja i ja wyciszaja a jest co wyciszyc!!! jest b. energiczna i krzykliwa 2 latka.
dziekuje za rade bedziemy probowac . pozdrawiam

Witam ja mam ten sam problem

Witam ja mam ten sam problem u mojej prawie 3,5 letniej córki. Byliśmy nawet u psychologa ale powiem szczerze że Pani psycholog nie była zbyt kompetenta bo zlała nas totalnie i powiedziała aby nic nie robić (a to sie dzieje już od ponad roku zaczelo sie jak miała 2 lata i 1 miesiąc). Moja córka robi to wszędzie (oczywiscie nie cały czas) ale tłumaczenie, że możesz tylko w swoim pokoju nic nie dały. Czy dziewczyna , która pisała o ćwieczeniach od psychologa dała by mi na niego namiar? Dzis wykonałam z młodą te ćwieczenia i zobacze czy cos to poprawi a jak nie to szukanie lepszego specjalisty. Ona chodzi do przedszkola i nie chce aby była z tego powodu wyśmiewana.

Pozdrawiam,
M.

ostrożnie

Witam. Również jesteśmy ludźmi wierzącymi i sprawy dotyczące życia w jedności z Bogiem są dla as podstawowe. Mieliśmy podobny problem z najstarszym synem. Po pierwsze zwalczanie, którego zwolenniczką była moja żona, nie daje rezultatów, o czym pisało tu wiele osób. Dziecko zawsze znajdzie sposób i musielibyście czuwać nad nim 24h na dobę. Nie ma to sensu, a dodatkowo wprowadza stres i z czasem także poczucie winy.
Wprowadzanie kategorii grzechu nie ma żadnego sensu. Grzech ma miejsce wtedy gdy czyn jest świadomy, dobrowolny i dotyczy tzw. materii moralnie ważnej. Tu zachodzi tylko ten trzeci warunek. Dziecko w tym wieku nie popełnia tego czynu świadomie - co już wystarczy by przestać używać kategorii grzecuh. Trudno tez mówić o dobrowolności, gdy działa mechanizm nawyku. Trzeba tu dodać, iż masturbacja czy jakikolwiek inny czyn wykonywany z powodu nałogu przestaje być grzechem cięzkim właśnie dlatego, iż nie jest dobrowolny, ale wykonywany pod przymusem (tu należy pogłębić swoją wiedzę o nałogach). księża - mówię to ze smutkiem - najczęściej nie są tu dobrymi doradcami, gdyż sam fakt onanizmu jest dla nich tak silnie naznaczony grzecem, iż powyższe fakty bądź co bądź objęte nauczaniem Kościoła, zupełnie pomijają lub po prostu ich nie znają.
Wracam do naszyc doświadczeń. Duza ilość rucu rzeczywiście problem pomaga rozwiązać. Poza tym, pojawienie się kolejnych dzieci i wejście w wiek gdy nasz syn mógł świadomie wcodzić z nimi w interakcję, problem praktycznie wyeliminowało. Dodam też, że żadne z następnych dzieci go nie miało. To jest sprawa ogromnej wagi, gdy dzieci rozwijają się razem. Z analizy wpisów na tym forum wyraźnie widać, że sprawa dotyczy najczęściej jedynaków. Zacęcam do odwagi i zapraszania na świat kolejnyc dzieci. Im jest ich więcej, tym jest łatwiej. Także matce (ojciec podobno nie powinien się tu zbytnio wymądrzać). Serdecznie pozdrawiam i życzę dużo zaufania do Pana Boga. zamiast tropicgrzecy własnych dzieci, radzę zająć się własnymi i więcej się modlić. mi to bardzo uporządkowało życie.

masturbacja

Mamy ten sam problem.Córka zaczęła się onanizować jak miała niespełna rok.Teraz ma 6 lat i nadal to robi.Były okresy,że tego nie robiła lub prawie nie robiła, ale i były okresy, gdy robiła to dość intensywnie.Pasożyty zostały wyeliminowane.Dotarliśmy do dziecięcej poradni psychologicznej i jesteśmy zawiedzeni.Pani psycholog nawet nie chciała się spotkać z dzieckiem.Umówiła się z nami na wizytę na tzw. wywiad.Okazała swoje zaniepokojenie, ale z dzieckiem nie chciała się spotkać, gdyż stwierdziła, że może to być autyzm lub jakieś zaburzenia w działaniu neuronów.Pediatra oczywiście to wykluczył.Córka poszła do przedszkola, przez jakiś 1 miesiąc w ogóle tego nie robiła, potem robiła w domu, gdy pilnowaliśmy i nie miała możliwości się onanizować zaczęła to robić w przedszkolu.Rozmawialiśmy z przedszkolnym psychologiem.Stwierdziła, ze córka jest bardzo inteligentna, rozwinięta ponad przeciętną i to może być jej sposób radzenia sobie ze stresem, negatywnymi uczuciami, gdyż jej układ nerwowy nadal jest 3 latka, a rozwój intelektualny na poziomie 5 latki.Mówiła, że trzeba odwracać uwagę, gdyż nie można tego dziecku zabraniać, wytykać, karać, gdyż potem może to się odbić w dorosłym życiu w kontaktach seksualnych.W związku z tym było pilnowanie wraz z nauczycielką i odwracanie uwagi.Jak pisałem bywało różnie.Teraz chodzi do szkoły, no i po miesiącu się zaczęło.Nie wiem co robić. Mamy jeszcze 2 dzieci i tego nie robią, więc gadanie,że to dotyczy jedynaków to bzdura, a jak jest więcej dzieci, to siłą rzeczy ma się mniej czasu dla każdego i jeszcze trudniej pilnować. Gdy tulisz jedno, to pozostałe dzieci też patrzą i też potrzebują przytulania. Nie wiem co robić.

coś o tym wiem

Witam! Trafiłam na to forum bo nie wiem jak pomóż swojej córeczce. Mam bliźniaczki 13 miesięcy i jedna z nich się onanizuje. Pociera się szczególnie gdy siedzi w krzesełku do karmienia, w foteliki, w wózku w sklepie, chce żeby ją huśtać na nodze, i wtedy też robi się czerwona i stęka. Nie wiem jak jej pomóż bo ja sama przez to przeszłam... Odkąd pamiętam zawsze się onanizowałam, jako malutkie dziecko szukałam tylko miejsca żeby móc się onanizować -na krześle, łóżku, z kocem lub poduszką między nogami...Nawet nie chcę sobie tego przypominać. Mama mi najpierw tłumaczyła że nie wolno,później mnie biła, za każdym razem jak zobaczyła że jestem spocona i czerwona to już wiedziała co robiłam i dostawałam w twarz. Teraz jestem żoną i matką, nie mam problemu z sexem, chociaż muszę przyznać że chyba lubię go dużo bardziej i często muszę go mieć. Jak nie to się masturbuję... Robiłam to cały czas, niestety nie wyrosłam, może dlatego że nie miał mi kto pomóż, wytłumaczyć jak sobie z tym poradzić. To jest silniejsze ode mnie. Nie wie o tym nikt poza moją mamą, i właśnie teraz mama zauważyła co robi moja córka. I już nie raz słyszałam że ONA ROBI BUMBUM(bo tak to nazywaliśmy), nie potrafię z mamą o tym rozmawiać, szlag mnie trafia że moja córcia też to robi. Bardzo bym chciała jej pomóż bo na pewno jej nie zostawię samej sobie tak jak mnie zostawili, nie chcę żeby moje dziecko przechodziło przez takie samo piekło jak ja...

szkoda ze nie mozna znalezc

szkoda ze nie mozna znalezc opisanych przypakow chlopców. tylko dziewczynki. jak to wyglada u chlopca? bo moj maluch kladzie sie np na podloge i tak dziwnie porusza...albo wchodzi na kant stolu i sie porusza....nawet boje sie myslec ze to moze byc to....

Problem: Dziecięca masturbacja (autoerotyzacja)

Może zainteresuje Państwa fragment artykułu "Wychowanie seksualne w wieku przedszkolnym" autorstwa Magdaleny i Piotra Ogrodowczyków:
"Na koniec jeszcze kilka słów o autoerotyzacji u małego dziecka. Część rodziców niepokoi się dziecięcą masturbacją. Widzą w tych zachowaniach coś złego i zastanawiają się nad koniecznością wprowadzenia ograniczeń czy nawet zakazów takiego postępowania. U małych dzieci w okresie przedszkolnym dotykanie części intymnych ciała wynika z dziecięcej ciekawości i wiąże się przede wszystkim z odkrywaniem w ten sposób przyjemności. Dzieci odczuwają w ten sposób szczególną przyjemność i jeśli nie ma tutaj powiązania z doświadczeniem obrazów filmowych przekazujących treści erotyczne albo jeśli dziecko nie naśladuje zachowań podpatrzonych u dorosłych, to trzeba jasno podkreślić, że nie są to zachowania, które mogą dziecku zaszkodzić. Jeśli zauważymy u dziecka tego typu zachowania trzeba bardzo delikatnie odwrócić jego uwagę i zainteresować czymś innym, a przy innej okazji np. mycia albo rozmawiania o higienie można podkreślić rolę tych części ciała, które uważamy za intymne i które zakrywamy przed innymi, by zachować naturalną wstydliwość i że właśnie te części ciała, które podkreślają to, czy dziecko jest dziewczynką czy chłopcem, są ważne, że nie służą do zabawy i nie trzeba ich specjalnie dotykać.

Natomiast jeśli masturbacja dziecięca pojawia się nadal w wieku 7-9 lat to jest to niepokojące, ponieważ w tym okresie dzieci z racji swojego rozwoju intelektualnego koncentrują swoje odkrycia na poznawaniu raczej świata zewnętrznego, niż własnego ciała. Masturbacja w wieku wczesnoszkolnym może być sposobem rozładowywania napięć, które dziecko przeżywa w szkole, bądź w domu. Rodzice powinni przede wszystkim znaleźć źródło tych zachowań, tak by móc je wyeliminować i nie powinni o tym w tym wieku z dzieckiem rozmawiać, natomiast najlepszym lekarstwem jest poświęcanie dziecku więcej czasu przed snem, ale jest to czas aktywny: najpierw duża dawka łaskotek, zabawy w rzucanie poduszkami (co tam wyobraźnia podsunie), potem powolne wyciszanie, przytulanie, czytanie bajek, aż do zaśnięcia. Czasami tego typu terapia potrzebna jest dziecku nawet i 6 miesięcy, ale jest bardzo skuteczna, tym bardziej, że więzi jakie budują się w tym czasie między dzieckiem a rodzicem są tak silne, że rodzi się na długie lata między dziećmi a rodzicami szczególna przyjaźń."
(Źródło: http://poradniakatolicka.pl/es06.html - dostęp: styczeń 2013)

Po czym poznać, że dziecko się onanizuje?

Po czym poznać, że dziecko się onanizuje? Podejrzewam, że moja córeczka to robi, ale nie jestem pewna. Nie chcę bez powodu jej stresować. Czy po onanizowaniu całe wargi sromowe wewnętrzne są czerwone, czy tylko w środku? Jak długo po onanizowaniu można dostrzec zmianę koloru pipki?

Czy mogę prosić panią o

Czy mogę prosić panią o podanie nazwy miejscowości i namiary do owej pani psycholog? Pozdrawiam

Dobre rady, gdy dziecko onanizuje się z nudów

Ciąg dalszy... co robić jeżeli dziecko onanizuje się w ciągu dnia np. z nudów, czy podczas oglądania bajki:
1. Staraj się jak najwięcej robić z dzieckiem. Nawet jak jesteś bardzo zapracowaną mamą, czy zapracowanym tatą, codzienne obowiązki możesz wykonać z maluszkiem. Jeżeli Twoje dziecko skończyło 2 lata może Ci pomagać podczas gotowania, czy zmywania, a nawet podczas sprzątania samochodu. Dziecko wcale nie musi Ci przeszkadzać i powodować, że te czynności będą się dłużyć
2. Możesz też posadzić swoje dziecko przy stole w kuchni, zrobić wam herbatę i chwilę z nim porozmawiać, jak z dorosłym. Pomów wówczas z nim o jego onanizmie, pamiętaj jednak, że to musi być prosty przekaz, np. Jasiu jesteś już dużym chłopcem, prawie jak tatuś, wiesz, że nie ładnie jest tak dotykać swojego penisa, (siusiaka, czy jak w domu tę część ciała nazywacie), przy innych, tatuś tak nie robi albo opowiedz dziecku, że nie "pociera się" krocza w obecności innych ludzi. Nie mów, że jest to czynność zła czy szkodliwa. "Pocierać" jest jednym z lepszych synonimów dla "onanizmu", bo w przeciwieństwie do wielu innych nie ma wydźwięku pejoratywnego. Dziecko na pewno poczuje się docenione i ważne. Nie łudźmy się jednak, że jednorazowa rozmowa podziała od razu. Oduczanie dziecka onanizowania się jest bardzo trudną i żmudną pracą. Wymaga sporo cierpliwości.
3. Wymyślaj dziecku zabawy, które będą zmuszały go do pracy całym ciałem i umysłem. Może to być układanie prostych puzzli, kolorowanie, rysowanie. Możesz pomyśleć o jakiejś zabawce, która sprawi dziecku radość np. tablica, klocki, autka do składania, farby do malowania palcami i wiele, wiele innych. Tego typu zabawki rozbudzają u dzieci kreatywność. Nie bój się też nożyczek. W sklepach można znaleźć specjalne dla dzieci od 2 roku życia. Jeżeli Twoje finanse nie pozwalają Ci na zakup tego typu gadżetów, zrób dziecku budyń i pozwól mu nim malować palcami. Zbierzcie liście, patyczki i inne różne skarby na spacerze niech je poprzykleja na kartce, na styropianowym kubeczku, czy na tym, co macie pod ręką.
4. Staraj się nie spuszczać z dziecka oka. Nie wyganiaj go z pomieszczeń, w których akurat sprzątasz, gotujesz itp. Niech dziecko bawi się przy Tobie. Śpiewajcie piosenki, które znacie i lubicie. Możesz puścić jakieś utwory muzyczne, nie koniecznie dla dzieci. Zdziwisz się, kiedy okaże się, że Twoje dziecko lubi dokładnie taką muzykę, której Ty słuchasz.
5. Nie zapomnij o codziennej dużej dawce miłości w stosunku do dziecka. Może to być zabawa w "mordercze całuski atakują", która polega na zacałowaniu dziecka. Turlajcie się po podłodze, przytulajcie, obejmujcie. Możecie być pewni, że wówczas dotykanie miejsc intymnych nie sprawi waszemu maluszkowi takiej przyjemności, jak zabawa z rodzicami i będzie czekać na kolejną dawkę czułości.

Zmartwiona

Mój synek ma 15 miesecy.Gdy sie urodził czesto kladlam go brzuszkiem na swoich kolanach i kolysalam.Bol brzucha przechodzil i synek sie uspokajal albo zasypial.Gdy byl starszy stal sie to rytuał tyle, ze kładziony był na łóżeczku. Pozniej postanowilismy ze nie bedziemy go kolysac bo sam zaczal sie kolysac(tak to nazywamy) i musimy go oduczyc.Zaczelo to wygladac niepokojaco.od 2 mies nie byl bujany.czasem sam kolysal sie chwilke.staralam sie go glaskac po pleckach, mąż swoja metoda glaszcze po udzie , raczej przestaje sie kolysac, czasem sie doprasza.Niestety zauważyłam ze czsami kladzie sie na podlodze przytula poduszke na , ktorej ma glowke albo chowa sie w jakis ciasniejszy kąt np, za fotele pod niskim stolikiem, albo poprostu na srodku pokoju i zaczyna sie kolysac, czasami chwilke albo z 5 min.potrafi w ten sposób ukolysac sie do snu, Wasze wypowiedzi przerazily mnie, zdawalam sobie sprawe , ze cos trzeba z tym robic ale teraz to wpadlam w panike.Inne dzieci juz kilku letnie inne maluszki.na pewno skorzystamy z rady z masażem i wiecej szaleństw w ciagu dnia, U nas mysle , ze mozemy to jeszcze szybko zlikwidować bynajmniej jestem, musze byc dobrej mysli.W koncu my go tego nauczylismy,

Nie rozumiem

Sorry, ale cię nie rozumiem. Mam 14 miesięcznego syna. Spędzam z nim większość dnia. Czytam pilnie to forum bo temat mnie zaciekawił. Absolutnie jednak nie rozumiem jak możesz porównywać kołysanie dziecka (w wykonaniu waszym lub jego samego) do prób onanizowania się. Mnie w ogóle drażni użycie tu słowa "onanizm", gdyż zakłada ono chęć osiągnięcia satysfakcji seksualnej, a przecież roczne czy dwuletnie dziecko nie jest w stanie jeszcze tego chcieć! Szkoda, że lekarze i psychologowie omijają temat, ale to może właśnie moda na homoseksualizm to powoduje...? Ogólnopolski atak na etykę katolicką, która głośno nazywa grzechem masturbację? NIe wiem, ale na pewno jesteś na dobrej drodze do zakazania dziecku przytulania się w obawie przed podtekstem seksualnym... Ludzie, nie dajcie się zwariować!
Nie umniejszając wagi problemu, oczywiście, gdyż największym problemem onanizmu jest łatwość wpadnięcia w nałóg, jak to już pisano wcześniej. Mam nadzieję że nikt z was nie wpadnie na pomysł mojej matki, by mnie chronić - tak skutecznie, że mając 18 lat i 4 siostry nie wiedziałem co to miesiączka... CHore? - jak najbardziej, bo wpadłem w nałóg onanizmu nie zdając sobie z tego sprawy. I jak pisała poprzedniczka wyżej - przeżyłem horror nieustannego poczucia winy. Więc NIE PANIKUJCIE tylko myślcie, pytajcie, czytajcie, szukajcie drogi do dziecka, do jego psychiki. Dzieci łatwo się poddają terapii - ale buntują się przeciw zakazom. Nie znają jeszcze wagi słowa "zły" i "dobry" czyn, jedynie coś dla nich bardziej lub mniej interesującego. Jeśli rodzic przyznaje że nie umie odwrócić uwagi dziecka, to znaczy że słaby z niego rodzic...

Chciałam tylko napisać ,że ja

Chciałam tylko napisać ,że ja jako małe dziecko również bardzo często się masturbowałam, moja mama widząc to nigdy nie reagowała dziwnie , bądż agresywnie ( bynajmniej ja tego nie pamiętam) ale tez nie tłumaczyła mi tego jakos zbytnio, pamietałam tylko ze mówiała że inne dzieci tak nie robią i ja tez nie powinnam, onanizowałam się najczęsciej kiedy nikt nie widział , również w przedszkolu ale w ukryciu , pamietając o tym że inne dzieci tak nie robią, nie pamietam nawet kiedy mi to przeszło. Oczywiście w wieku dojrzewania robiłam to również , ale nie było nic ekstremalnego. Dziś sama jestem mamą , nigdy nie miałam próblemów ze swoja seksualnością. Myslę, że to raczej normalna sprawa. Należy jednak obserwować dziecko ,żeby nie przeszło to w nawyk. Oczywiście bywaja pewnie i szczególne przypadki , ale nie należy przesadzać też i nie dac się zwariować.

czy to onanizm?

Witam, u mnie podobnie, córka ma 6 lat.Już sama nie wiem co o tym myśleć, bo ściskała nóżki jak miała 2-3 lata,potem była długa przerwa a teraz ma 6 lat i znowu.. nie przebiega to jakoś "drastycznie' tzn. zaciska uda i tyle, może w międzyczasie rozmawiać, rysować, zajmowac się np zabawą.Czasami zastanawiam się czy zdaje sobie sprawę z tego co robi, wygląda to tak jakby zaciskała nóżki automatycznie bo nie wpada w żaden 'trans', nie jest czerwona,nie stęka, nie denerwuje się jak jej zwracamy z mężem uwagę, po prostu przestaje to robić.Teraz jest na takim etapie że w domu nie robi tego wcale bo wie że mama tego nie lubi, przeniosła się z tym do szkoły :/ W trakcie lekcji, gdy dzieci coś piszą, jest spokój, a ona zaciska nóżki.Czy jest możliwe żeby robiła to np ekscytując sie czymś? uwielbia chdzić do szkoły, bardzo lubi przebywać z rówieśnikami, i właśnie wtedy to się dzieje.. Jest dzieckiem pogodnym, uśmiechniętym, bardzo dobrze radzi sobie w szkole, ma dopiero 6 lat a od 4 roku czyta ksiązki dla dzieci, ogólnie nie mamy z nią rzadnych problemów.Czasami kłóci się ze starszym bratem, zabawy musza odbywać się po jej myśli, jeśli tak nie jest denerwuje się.Zdarza się to jednak rzadko. Pół roku temu przeprowadziliśmy się w nowe miejsce, jest nowe otoczenie, szkoła, nowi koledzy, no i nerwówka z tym związana była, czyżby dziecko w jej wieku także to przeżywało? Jak wcześniej wspominałam w szkole podoba jej się bardzo, więc o to się nie martwię.
Robiliśmy jej badanie krwi i moczu, wszystko jest ok.Myślę o badaniu kału, choć twierdzi że nic ją nie swędzi i nie szczypie.Jakieś rady? proszę o podpowiedź.

Masturbacje

Witam,chcę się włączyc do dyskusji ,ponieważ wspomnany problem dotyczy tez mnie.Dopadł mnie w dzieciństwie.Myślę,że było to spowodowane nudą właśnie ,jak ktoś już pisał,brakiem ciepła i miłosci.Pamiętam ,ze jak mama przyłapała mnie na tym, to powiedziała z pogardą,ze powinnam się wstydzić.Tyle.Więc ja ukrywałam się bardziej i dalej to robiłam,i robię niestety do dziś.Jest to jak nałóg,chociaż walczę z tym ,co jakiś czas powraca.Ma też niekorzystny wpływ na moją seksualność.Na pewno trzeba dziecko ratować,madrze docierając do jego psychiki,a nie karając ,czy wstydząc.Życze powodzenia,i wytrwałości.

To jest zupełnie normalne

To jest zupełnie normalne zachowanie od ok 18 msc, najczęściej w wieku 3-5 lat i zupełnie świadomie kiedy jest starsze. To wcale nie jest złe ani nie wpływa źle psychicznie ani fizycznie na dziecko, po prostu odkrywa swoje ciało i gdy je przyłapiemy nie powinniśmy karcić dziecka ani dawać jakiegoś szlabanu(to już może źle wpłynąć na seksualność) tylko zostawić je. Jeżeli robi to w miejscach publicznych to należy mu delikatnie wyjaśnić że nie powinniśmy niektórych czynności wykonywać przy innych ani inni przy nas, oraz powiedzieć że powinno to robić w bardziej prywatnych miejscach.

dodam jeszcze dwa słówka do mojego postu

Nie wiem, czy istnieje magiczny sposób, że rzeczywiście dzieci przestaną to robić - raczej pewnie mogą robić to rzadziej i lepiej się ukrywać. Bo to, że jest to przyjemne i potrafi się to robić zostanie w nich. Można pewnie tylko zaaferować je czym innym i stwarzać jak najmniej sytuacji. Ja nigdy nie przestałam, tylko w pewnym momencie nauczyłam się lepiej rozpoznawać zagrożenie bycia nakrytą, dlatego powstrzymywałam się, gdy tylko była choćby hipotetyczna możliwość bycia przyłapanym. To tak, jak gdy ukochana córeczka tatusia wyjeżdża na studia i poznaje chłopaka - tata ma swoje podejrzenia, chciałby wiedzieć, nakryć by zapobiec, ale musi ze swoimi podejrzeniami żyć i lepiej dla obydwu stron, by nie nakrył córki ściskającej się z chłopakiem. :) Tak niech rodzice zaakceptują, że dziecko to robi - byle nie przy nich, ani nie przy innych, bo to rodzi niezręczne sytuacje. Nie ma co zwalczać, bo potem dziecko wyrośnie na takiego stresiora co ja. Wiadomo, jeśli dziecko świadomie coś zbroi to co innego, ale jeśli robi coś, nad czym jeszcze nie umie panować, to po prostu lepiej próbować nakierować na robienie tego w prywatności. A! Bardzo spodobały mi się dwie rzeczy w Waszych wypowiedziach - nazwa "bujanie" (bardzo neutralna i dobra do komunikacji rodzic-dziecko) i pomysł z pozwoleniem na robienie tego tylko we własnym łóżeczku i tylko po budziku.

http://www.summitmedicalgroup

http://www.summitmedicalgroup.com/library/pediatric_health/pa-hhgbeh_masturbation/

To strona w jezyku angielskim ale moze bardzo pomoc niektorym. Przede wszystkim rodzice nie powinni zakazywac masturbacji ani karcic w zaden sposob. Trzeba wytlumaczyc dziecku ze moze to robic tylko w lazience w swoim domu albo w swoim pokoju. Kiedy dziecko masturbuje sie podczas zasypiania trzeba je zostawic w spokoju. Krzyki, kary, bicie, poswiecanie tematowi zbyt duzo uwagi bedzie dawalo skutek odwrotny od zamierzonego bo dziecko bedzie w ciaglym stresie i bedzie sie masturbowalo zeby sie "odstresowac". To jest calkiem normalne i wiekszosc dzieci to robi i smiem twierdzic ze rodzice ktorzy twierdza ze ich dziecko nie masturbuje sie wcale poprostu nigdy go nie przylapalo.

Mam ten sam problem

Witam mam ten sam problem, jednak nasza pani psycholog powiedziała że to normalne i minie z czasem. Jednak problem się nasila, córeczka robi to na siedząco i na leżąco. Bardzo prosiłabym o namiary Pani psycholog która zaleciła 5 minut dziennie i masaże przed snem.

onanizm 2 latki

u mnie , czyli u córki zaczęło sie to w okresie około roku kiedy nauczyła się chodzić i zaczeła wyginać nogi do środka , myślałam że jest chora odwiedziłam wszystkich lekarzy i nic dziecko zdrowe nawet neurologa i potwierdziło sie podejrzenie pediatry to onanizm szok roczne dziecko może sie onanizować a i owszem tak tez jest , córka ma 2 lata i 3 miesiące i robi to nadal , czasem to zanika i powraca z różną intensywnością
Wszystkie rady lekarzy , rodziców na forach mi i córce nie pomogły i to że samo przejdzie i minie , nie ma szans , jak czytam u niektórych dzieci trwa to do wieku szkolnego , robią to nawet sprytne maluchy zaraz jak tylko głowę odwracamy , wszyscy moi znajomi i rodzina wiedzą o tej sprawie , bo mówie otwarcie tak to jest mój duży problem , nie wstydzę sie tego , bo to normalne, fizjologia człowieka , ale jest duże !!!!!! widze , obserwuje to juz ponad rok i intensywność z wiekiem wzrasta do tego stopnia co opisywała pani pedagog , córka wyłącza sie całkowicie z normalnego funkcjonowania , jest żywym cudownym dzieckiem , ale jak wpada w trans to nic nie działa nic nie pomaga trwa to tygodniami
przykładowy dzień
budzi sie wypoczęta 30 min zabaw i śniadanie do którego musi usiąść i 5 min poprawnego siedzenia potem zaczyna wiercenie sie jak by miała owsiki ( a ich nie ma bo była badana kał , mocz, ) zaciskanie kolan , czyli onanizm , nici z jedzenia , wiec ją dokarmiam , potem zwalam ją z krzesła , żeby przestała sie na nim wyginać , wiec stojac sie onanizuje , pokłada sie na krześle podłodze , przy podniesieniu jej z tej pozycji lament płacz , zaczynam odwracanie uwagi zabawą ona nadal to robi siedząc , stojąc aktywność przy zabawie spada do 0 nic juz nie chce robić poza zaciskaniem pośladków , albo bawi sie i nadal to robi
wiec wychodzę z domu zabawy na dworze , bieganie po 1 h nudzi sie i chce isć to spacerujemy i wracamy po zakupach do domu
musze zrobić obiad wiec ona jest w pokoju i sie bawi i znowu zaciska nogi , albo przestaje sie bawić i wpada w trans onanizmu leżac na ziemi
podejde podniosę ją i zaczyna sie płacz i tak do obiadu , znowu siadamy do jedzenia i zaczyna sie po 3-5 min wygibas na krześle
znowu wychodzimy na spacer , bo ona nie chce spać , po 30-1h zaczyna sie nudzić i wychodzi z placu , spacer i ryk bo ona nie chce chodzić , siada do wózka i zaczyna zaciskać kolana ,
wracamy do domu do kolacji są wygibasy na krześle podczas rysowania , czy malowania farbkami , ja osiągam juz apogeum patrzenia na to i poczucia bezradności , ze nic ją nie interesuje bardziej od onanizmu i towarzyszy nam cały dzień pochłaniając ją w 90%
kolacja z kąpielom i 2 h zabawy z wygibasami bądz czasem nie bo odpuszcza (możę kąpiel ją relaksuje) i zmęczenia az nie padnie bo innaczej nie pójdzie spać , bo przeciez są ciekawsze rzeczy do robienia np onanizm
ja czasem nie daje już rady , a co jak przyjdzie jesień i zima w domu dostaniemy na głowe od tego onanizmu
ponownie zastanawiam sie nad badaniami na pasożyty i może zapytam pediatre o tą grzybice , bo nie mam innego punktu zaczepienia , potrzebuje tez wizyty u psychologa , który mądry poradzi mi coś , ale gdzie takiego znalezdz w Poznaniu , gdyż dziecko mi sie wypala , wpada w wir onanizmu , towarzyszy nam od rana do wieczora , pozbyłabym sie tego każym sposobem nic nie działa ani prośba ani grożba , boję sie ze jako 3 latka w przedszkolu nie bedzie sie integrować z dziećmi tylko alienować w koncie onanizując sie , a wiem że to nie minie jak tego nie zwalcze , bo czytam o takich dzieciach co 3 lata sie z tym męczą i co dalej.....

Masturbacja w dzieciństwie

Droga koleżanko czy ja moge cie prosić o kontakt? poniewasz mam podobne doświatczenia z masturbacją i chciałbym z toba o tym porozmawiać